Denk je aan Deventer, dan denk je aan de Deventer Toren, Deventer Koek, de Boekenmarkt en het Dickens Festijn. De pareltjes van Hanzestad Deventer - die als anagram het woord 'tevreden' in zich draagt. Maar voor menig inwoner van Deventer hoort er nog iets thuis in het rijtje. En dat is Goofy, onze eigen dikke stadskat, mét strikje. Dagelijks loopt hij zijn rondje door de beide Overstraten, via de steegjes richting de Brink, waar hij een vaste route heeft langs alle terrasjes om - hoe kan het ook anders - een lekker hapje te scoren. De kattenliefhebbers delen spontaan biefstuk, sushi of een bitterbal met hem. Degenen die het niet zo op katten hebben jagen hem weg, waarop Goofy in zijn eigen rustige tempo zijn route vervolgt. Hoewel Goofy, met zijn overgewicht en eigenwijze snuitje, zich als de koning van de Brink gedraagt; achter deze kat gaat eigenlijk een heel zielig verhaal schuil.
Onlangs was Goofy jarig. Ik vroeg zijn eigenaresse Gerda Essenstam naar zijn leeftijd. 'De dierenarts schat hem op 19 jaar,' antwoordde ze. Ne-gen-tien! Goofy is gewoon bejaard! Dat merk je ook wel aan zijn lage en krakerige 'miauw' als je hem optilt. Gerda vertelde me dat ze Goofy nu zo'n zeven jaar heeft. En daarvoor?
Daarvoor was Goofy een verwaarloosd en mager straatkatje. Dat kun je je nauwelijks voorstellen als je hem nu ziet.
Als kitten en jonge kat woonde Goofy bij mensen in de Deventer binnenstad, maar toen die gingen verhuizen hebben ze Goofy achtergelaten. Schijnbaar hadden ze geen zin meer in hem.
De bloemist in de Smedenstraat wist te vertellen dat de oude eigenaren van Goofy hem achtergelaten hadden, 'omdat hij toch altijd maar buiten was'.
OMG. Wie laat zijn huisdier nou achter?
Arm beestje...
Vanaf die dag was Goofy officieel een straatkat. Hij werd muffig en mager, zwierf door de steegjes in Deventer en leerde voor zichzelf te zorgen. Zoals het een echte straatkat betaamt, at hij overal waar hij maar wat krijgen kon. Vooral bij een groot kattenliefhebster in de Rijkmanstraat kreeg hij dagelijks een portie brokjes. En hoewel zij hem ontzettend zielig vond; het was voor haar te druk om er nog een kat bij te nemen. Ze had er al zo veel. Wetende dat haar vriendin Gerda ook dol is op katten, nam ze contact op met haar, met de vraag of zij misschien een (extra) kat wilde. Gelukkig was er bij Gerda plek voor een zielig straatkatje. En zo gebeurde het dat Goofy een nieuw huis en een nieuw baasje kreeg. Bij Gerda, boven de kledingwinkel Bibett in de Grote Overstraat.
De eerste drie maanden heeft hij alleen maar binnen gezeten. Hij wilde niet naar buiten en was bang. Maar langzamerhand knapte hij op, kreeg hij weer wat poezenvetjes en groeide zijn vertrouwen in mensen.
Na drie maanden wilde hij spontaan weer eens naar buiten. Mauwend stond hij voor de deur. Even was Gerda bang dat Goofy misschien niet terug zou komen. Hij was immers gewend aan zijn leven als straatkat. Maar niets was minder waar; diezelfde avond, na zijn uitgebreide stadswandeling, stond hij weer mauwend voor de deur: 'Mauw! Laat me erin, mama!' En sindsdien doet hij dit elke dag. Overdags rondstruinen in de Deventer binnenstad en 's avonds weer fijn bij 'mama' thuis.
Ik ben een groot kattenliefhebber. Het liefst zou ik een kattencafé openen in Deventer. Dus Goofy is bij mij altijd aan het juiste adres voor een hapje, een aai of fotosessie. Ja, je leest het goed; een fotosessie. Want Goofy is inmiddels een heuse Deventer beroemdheid geworden. Hij heeft zijn eigen Facebookpagina, waarop iedereen die hem gespot heeft een foto kan uploaden.
Goofy is voor mij hét voorbeeld van hoe een treurig kattenleven helemaal op zijn pootjes terecht is gekomen.
Van arme, afgedankte en magere straatkat is hij opgekropen tot de hoogste rang in kattenland: geliefd bij iedereen, beroemd en - zelfs na negentien jaar - blakend van gezondheid. En nu ik zijn achtergrondverhaal weet, krijgt hij van mij altijd een extra aai of hapje; maar niet te veel 😉
Meer Goofy?
Bezoek zijn Facebookpagina @Goofykater voor al zijn foto's en avonturen in de Deventer binnenstad.